Trądzik u nastolatków – jak skutecznie się go leczy?

Trądzik młodzieńczy –jak skutecznie się go leczy?

W związku z tym, że trądzik znacząco wpływa na wygląd, który jest jedną z istotniejszych spraw życia młodego człowieka, w Internecie roi się od przeróżnych magicznych sposobów na trądzik u nastolatków. Niestety, większość z nich w ogóle nie działa, a niektóre mogą nawet pogarszać sprawę. By pozbyć się trądziku potrzeba cierpliwości, zdyscyplinowania i wytrwałości.

Jak powstaje trądzik młodzieńczy?

Aby zrozumieć, dlaczego pewne sposoby walki z trądzikiem są skuteczne a inne nie, trzeba poznać przyczyny powstawania trądzikowych zmian skórnych. Podstawą wszystkich problemów jest nadmierna produkcja i zmiana składu łoju, które są naturalnym procesem zachodzącym w czasie dojrzewania. Zbyt duża ilość łoju, oraz nieprawidłowy skład wpływający na zwężenie przewodu wyprowadzającego gruczołu łojowego powodują, że dochodzi do zaczopowania owego ujścia. Zgromadzony łój powoduje stan zapalny, a czasem ulega zakażeniu bakteriami Propionibacterium acnes, co powoduje jeszcze większe zapalenie w okolicach zaczopowanego gruczołu łojowego. Następnie tworzy się ropa. W ten sposób powstaje klasyczny obraz „pryszcza”: czerwony wyprysk ze zgromadzoną ropą w środku. Wnioskując z powyższego, aby zwalczyć trądzik należy zwalczać wszystkie powyższe mechanizmy.

Nadmiar i zmiana składu łoju

Rzecz jasna, z dojrzewaniem walczyć się nie da, w związku z czym nie można wpłynąć na naturalne zmiany łoju. Jednakże można oczyszczać skórę z jego nadmiaru, co częściowo zapobiegnie powstawaniu trądziku. Bardzo ważne jest to by pamiętać, że nie można nadmiernie wysuszać skóry, gdyż zwiększy to powstawanie zmian trądzikowych. Dlatego bardzo istotnym elementem dbania o skórę z trądzikiem jest odpowiednie jej nawilżanie kremami specjalnie do tego przeznaczonymi – czyli takimi, które nie zapychają porów.

Zaczopowanie ujścia przewodu wyprowadzającego gruczołu łojowego

Zjawisko to wynika najprawdopodobniej ze zmniejszonej ilości kwasu linolowego oraz większego stężenia utlenionego skwalenu, które skutkują przerostem nabłonka ujść z gruczołów i łatwiejszym ich zapychaniem. Dodatkowo u niektórych występuje genetyczna skłonność do twardszej skóry i węższych ujść przewodów gruczołów łojowych. Działanie przeciwzaskórnikowe, czyli właśnie zmiękczające skórę i zapobiegające zaczopowywaniu gruczołów, dostępne bez recepty, mają nadtlenek benzoilu oraz kwas azelainowy. W poważniejszych przypadkach może być konieczne leczenie retinoidami, które dostępne są jedynie na receptę. Są to leki stosowane na skórę, które mogą powodować duże zaczerwienienia i podrażnienia, zwłaszcza na początku kuracji. Nie jest po powód do przerwania terapii. W bardzo poważnych przypadkach trądziku jest również możliwość zastosowania retinoidu, izotretynoiny, doustnie. Ważną sprawą jest unikanie światła słonecznego podczas stosowania retinoidów – zawsze należy stosować krem z filtrem przed wyjściem na zewnątrz, nawet w pochmurne dni.

Namnażanie bakterii Propionibacterium acnes

Nie każdy zaczopowany gruczoł łojowy ulega takiemu zakażeniu. Niemniej jednak, z uwagi na to, że nie wiadomo jakie będzie nasilenie bliznowacenia po trądziku u danej osoby, dermatolodzy nawet przy małych zmianach zalecają stosowanie preparatów przeciwbakteryjnych. Gdy trądzik pojawia się po raz pierwszy należy zastosować nadtlenek benzoilu który znajdziemy na przykład w żelu na trądzik Aquaclin, który dostępny jest bez recepty i nie ma ryzyka, że bakterie się na niego uodpornią. W bardzo, bardzo trudnych przypadkach, warto udać się do lekarza po antybiotyk (erytromycyna i klindamycyna). Ich stosowanie powinno być pod ścisłym nadzorem lekarza, ponieważ zbyt długie stosowanie może skutkować powstaniem lekooporności bakterii i sprawić, że dalsze leczenie trądziku stanie się niezwykle trudne. Gdy trądzik długo się nie leczy lub jest bardzo obfity, lekarz może zdecydować o terapii ogólnej i konieczne będzie doustne przyjmowanie antybiotyków (doksycyklina, tetracyklina, limecyklina). Ich stosowanie również musi być zgodne z zaleceniami lekarza i mimo, że trądzik zniknął, nie wolno przerywać terapii wcześniej (za wyjątkiem sytuacji, w której pojawiły się niepokojące objawy).

Stan zapalny

Większość preparatów stosowanych w leczeniu trądziku dodatkowo działa przeciwzapalnie: erytromycyna, retinoidy czy kwas azelainowy. Jeśli jakiś preparat ich nie zawiera, z reguły sprzedawany jest jako preparat łączony z : kwasem salicylowym czy kwasem glikolowym.

Wyciskać czy nie wyciskać?

Obecny trend głosi, aby nie wyciskać zmian trądzikowych, ponieważ prowadzi to do rozsiewu bakterii. Jednakże nie każdy pryszcz zawiera w sobie bakterie, pomimo obecności ropy, a pozostawienie zaropiałej zmiany, zakażonej czy nie, może prowadzić do powstawania blizn. Tak więc powinno to pozostać do indywidualnej decyzji pacjenta. Niemniej jednak, bezwzględnie NIE WOLNO wyciskać zmian trądzikowych bez odpowiednio zdezynfekowanej skóry w obrębia zmiany oraz rąk/ narzędzia do wyciskania. Najlepiej jest umyć dokładnie ręce mydłem a twarz preparatem do mycia twarzy do zmian trądzikowych. Następnie należy wylać środek dezynfekujący na wacik i przetrzeć zmianę trądzikową i jej okolice, pozostawiając na kilkanaście sekund aż wyschnie, w międzyczasie dezynfekując ręce. Po wyciśnięciu należy powtórzyć dezynfekcję.

Zmiany potrądzikowe

Niestety, zmiany trądzikowe czasami pozostawiają po sobie ślad: przebarwienia lub blizny. W przypadku niewielkich zmian, zwłaszcza w trakcie leczenia aktywnych zmian trądzikowych warto zastosować kwas azelainowy, usuwający przebarwienia pozapalne. Z kolei w przypadku zmian większych lub niepoddających się terapii można wypróbować peeling kwasami u lekarza medycyny estetycznej czy dermatologa. Na blizny z kolei najskuteczniej działa leczenie laserowe. Niestety, obie metody są bardzo kosztowne.

Leczenie trądziku w większości przypadków łatwe jest łatwe dzięki zastosowaniu nadtlenku benzoilu dzięki któremu możemy skutecznie pozbyć się trądziku. Dowiedz się więcej, jak skutecznie zwalczyć trądzik u nastolatków z Aquaclin.pl